String adjuster- fine-tuner

ปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ ของไวโอลิน   บางทีปัญหาที่เกิดก็ไม่ได้มีอะไรมากมายนักหากเราสังเกต

หลังจากคราวที่แล้วซ่อมที่รองแฮนด์ไวโอลิน    ผ่านมาอีกหลายเดือน  ซ้อมใหญ่แสดงคอนเสริท์ช่วงปิดเทอม  ทั้ง Mb,Mh ถึงได้นำไวโอลินกลับบ้าน ถึงได้รู้ว่า   หมดสิทธิ์ซ่อม ไม่มีโอกาสแล้ว….เพราะหาย

แต่ก็มีปัญหาเพิ่มเติมขึ้นมาอีกเรื่องหนึ่ง  สายซอล (สาย 4 ) เสียปรับไม่ได้  ยืนยันจากพี่ที่ออเครสตร้าแล้ว    ทั้งสองยืนยันเป็นเสียงเดียวกัน

แปลกดี  สายดูแล้วก็ยังใหม่   ปัญหาที่เคยเกิดจากสายรัดหางปลา  อาการก็จะต้องเป็นเหมือนกันทุกสาย  คือปรับไม่ได้เหมือนกันหมด

ลองมาดูว่ามันเกิดอะไรขึ้น    ถอดเจ้า Fine-tuner ออกมาดู     ปัญหาอยู่ที่ตรงนี้เอง

ดูที่วงกลมแดงในภาพ  ที่ขาด้านล่างจะเป็นร่องเพื่อประคองสกรูที่จะปรับละเอียด    แต่ทีนี้เจ้าร่องที่ขาไวโอลินของ Mb ตื้นมาก  ปัญหามาจากคุณภาพที่ไม่ได้มาตรฐานของตัว Fine-tuner เอง  ทำให้สกรูที่กดลงไปที่ขาของ Fine-tuner เบี่ยงตัว แฉลบออกด้านข้าง   ปรับยังไง ๆ เสียงก็หยุดอยู่ที่เก่า Mb ยืนยันโดยเอา  ตัวเทสเสียงดิจิตอลมาสนับสนุนปัญหาที่เกิดขึ้น

จริง ๆ ก็ไม่มีอะไรมาก  วิธีแก้ก็คือทำการบากเจ้าขารองซะ  โดยตะใบหางหนูเล็ก ๆ หรืออื่น ๆ ที่คิดว่าจะทำการบากร่องให้ลึกขึ้นได้   ก็เป็นอันเสร็จพิธี

Schulterstütze

หลายวันก่อนเขียนคอมเม้นแสดงความคิดเห็นเรื่องทำที่แขวนไวโอลิน ใน namcha.blogspot     เขียนเป็นคุ้งเป็นแคว   พออัพ…..อ้าวหายแซ้ป

ได้แต่ร้อง  เอ้อ…เอ๊ย อยู่ในใจ

ช่วงนี้มีแต่ของเสียของพัง    ค่าใช้จ่ายทั้งนั้น   เริ่มจากบ่อปลา  มาแว่นตา  และที่รองไหล่ไวโอลิน (Shoulder rest) ล่าสุดและจะมีมีตามมาอีกจนกว่าจะหมดลมหายใจโน่นแหละ

เปิดเทอมใหม่ Mb,Mh  สมัครเข้าออเครสตร้าโรงเรียน    จำเป็นต้องใช้ที่รองไหล่ (ตามกฏ)   ทีแรกเข้าใจว่าหาย    ก็เลยหาซื้อใหม่  บังเอิญของหมด

ลองหาดูทางหน้าเวบ   เริ่มตั้งแต่ 199 ขึ้นไปจน….เท่าไรไม่แน่ใจ

ปรกติ Mb  จะเป๊ะ ๆ ถ้าครู ,พี่ ,ลุง ,ป้า, น้า ,อา…กำหนดเรื่องราวอะไร  Mb  จะต้องตามนั้น  Mb จะฟังแล้วทำตาม  ยกเว้น…..

ส่วน Mh  นี่ตรงกันข้าม  “…. งัยก้อด้าย  แล้วแต่…”  อย่างที่รองไหล่สำหรับ Mh แล้ว  ไม่ต้องก็ได้  แต่อย่างไรก็ต้องมีเพราะเข้าเรียนเป็นเรื่องเป็นราว   ระหว่างนั้นเจ้าที่รองไหล่ที่ว่าหายก็ปรากฏกายขึ้นมา   ในสภาพ

ยางขาข้างหนึ่งหายไป ส่วนอีกข้างฉีก     แล้วเจ้ายางนี่จะมีขายไหม  คิดว่าคงมี  แต่จะมีใครขายหรือป่าวนี่สิ     คิดหาวิธีจนมาลงที่ท่อหด  ที่ปรกติใว้หุ้มสายไฟ  โดยตัดเป็นสองชิ้นสอดเข้าทั้งสองด้านแล้วลนด้วยไฟ   ขาข้างซ้ายเริ่มทำก่อนจะไม่ค่อยสวย   หมดไฟแช็คไปหนึ่งอัน   จริง ๆ  แกสก็เหลือไม่มาก   พอข้างขวาก็ตั้งเทียนไขแทน  หุ้มทั้งยางเก่าที่ชำรุด    งานก็จะดูดีขึ้น

เป็นไอเดียที่ทดลองทำดูอาจจะนำไปใช้กับอื่น ๆ ได้เช่นกัน  ส่วนจะเข้าท่าไม่เข้าท่าก็แล้วแต่มุมมองหรืออาจจะมีไอเดียที่ดีกว่านี้   จากวัสดุอุกรณ์ที่ดีกว่า   ดูดีกว่า  ก้อแนะนำได้เลยครับ